Οι κύριες ενδείξεις χορήγησης αντιβίωσης από τον οδοντίατρο είναι :
Α ) Για χημειοπροφύλαξη σε ορισμένες κατηγορίες ασθενών υψηλού κινδύνου πριν από κάποια αιματηρή επέμβαση στο στόμα (π.χ. εξαγωγή, θεραπεία περιοδοντίτιδας, χειρουργική απόξεση ριζών) για την πρόληψη της βακτηριακής ενδοκαρδίτιδας.
Β ) Για την αντιμετώπιση κάποιων επιθετικών μορφών περιοδοντίτιδας σε συνδυασμό πάντα με την περιοδοντική θεραπεία.
Γ ) Στην αντιμετώπιση καταστάσεων χρόνιας μορφής στα δόντια με πύον ή συρρίγια σε συνέργεια με τη θεραπεία
Δ ) Και στην αντιμετώπιση του οξέως φατνιακού ή περιοδοντικού αποστήματος σε περιπτώσεις αδυναμίας του ασθενούς να προσέλθει στο χώρο του ιατρείο λόγω εξωγενών παραγόντων (π.χ. ταξίδι).
Τα συνήθη αντιβιωτικά που χορηγούνται σε παθήσεις των δοντιών είναι α) Amoxil 500 mgr (αμοξυκιλλίνη) b) AUGMENTIN 625 mgr (500 mgr αμοξυκιλλίνης + 125 mgr κλαβουλανικού οξέως) γ) Flagyl 500 mgr (μετρονιδαζόλη) δ) Klaricid 250 mgr (κλαριθρομυκίνη)-σε αλλεργία στην πενικιλλίνη.
Η ακριβής δοσολογία και η χορήγηση αντιβιωτικών γίνεται πάντα κατά την επιλογή του οδοντιάτρου και την εξέταση του περιστατικού.
Διεθνής πάγια τακτική αποτελεί η χορήγηση αντιβίωσης με φειδώ και όπου κρίνεται εντελώς απαραίτητο για την αποφυγή δημιουργίας ανθεκτικών στελεχών μικροβίων.
